Automobilgintzako engranajeatransmisio zabala, eta oso ezaguna da autoen oinarrizko ezagutza dutenen artean. Adibidez, autoaren transmisioa, ardatza, diferentziala, direkzio-engranajea eta osagai elektriko batzuk ere, hala nola, leiho-altxagailua, garbigailua eta eskuko balazta elektronikoa. Engranajeak oso erabiliak direnez eta autoetan zeresan handia dutenez, gaur automobiletako engranajeen inguruko ezagutzari buruz hitz egingo dugu.

Engranajeen transmisioa automobiletan gehien erabiltzen den transmisioetako bat da eta funtzio nagusi hauek ditu:

1. Abiadura aldaketa: Tamaina ezberdineko bi engranaje saretuz, engranajearen abiadura alda daiteke. Adibidez, transmisio bateko engranajeek motorretik transmititzen den abiadura murriztu edo handitu dezakete autoaren funtzionamenduaren beharrei erantzuteko.
2. Momentu aldaketa: Tamaina ezberdineko bi engranajeak sartzean, engranajeak transmititzen dituen abiadura eta momentua ere aldatzen dira. Adibideen artean, ardatz eragileko erreduzitzaile nagusia eta autoaren transmisioa daude.
3. Norabide aldaketa: Auto batzuen motorraren indarra autoaren mugimenduaren noranzkoarekiko perpendikularra da, beraz, potentzia transmisioaren norabidea aldatu behar da autoa gidatzeko. Gailu hau autoaren erreduzitzaile eta diferentzial nagusia izan ohi da.
Automobiletan, pieza batzuek engranaje zuzenak erabiltzen dituzte, beste batzuek, berriz, engranaje helikoideak. Engranaje zuzenek transmisio-eraginkortasun handia dute, hortzek hortz-zabalera osoa aldi berean sartzen eta askatzen baitute. Hala ere, desabantaila egonkortasun eskasa, inpaktua eta zarata maila altuak dira. Bestalde, engranaje helikoideek hortz-konpromiso prozesu luzeagoa dute eta hortz gehiago parte hartzen dute engranaje zuzenekin alderatuz gero, transmisio leuna, karga-ahalmen handia eta zarata eta inpaktu txikia. Engranaje helikoideen desabantaila nagusia indar normalak jasaten dituztenean indar axialak sortzen dituztela da, bultzada-errodamenduak instalatu behar direla, egitura konplexuago bat sortuz.

Horretarako baldintzakautomobilgintzako engranajeakaltuak dira, engranaje-gorputzak hausturarako erresistentzia handia izan behar du, hortzen gainazalek korrosioarekiko, higadurarako eta lotura-gaitasun handia izan behar dute, hau da, hortz-azalera gogorra eta nukleoa gogorra izatea eskatzen du. Horregatik, autoen engranajeen prozesatzeko teknologia ere konplexua da, prozesu honekin:
Ebaketa ➟ Forjaketa ➟ Errekostea ➟ Mekanizazioa ➟ Kobrezko xaflaketa partziala ➟ Karburizazioa ➟ Tenplaketa ➟ Tenperatura baxuko tenplaketa ➟ Shot peening ➟ Hortzen artezketa (Artezte fina)
Engranajeak prozesatzeko modu honek indar eta gogortasun nahikoa izateaz gain, hortzen gainazaleko gogortasun eta higadura erresistentzia handia du.